این مقاله ترجمه‌ای از مقاله‌ای از ژورنال معتبر Nature می باشد:
عنوان:
I could not have become an astronomer on my own
لینک مستقیم دسترسی به مقاله:
برای دسترسی به مقاله اصلی اینجا کلیک کنید.
ترجمه مقاله (توسط واحد تولید محتوا با کمک دپارتمان هوش مصنوعی شرکت حامی صنعت):
رادیواخترشناسی در آفریقا
در سال ۲۰۰۵، هنگامی که آفریقای جنوبی و کشورهای شریک آن در آفریقا پیشنهاد میزبانی بزرگترین تلسکوپ رادیویی جهان به نام آرایه کیلومتر مربع (Square Kilometre Array, SKA) را ارائه کردند، این قاره تنها پنج رادیواخترشناس داشت که همگی در آفریقای جنوبی مستقر بودند. این کشور در همان سال، برنامه هدفمندی برای توسعه سرمایه انسانی آغاز کرد تا استعدادهای موردنیاز برای ساخت، بهره‌برداری و استفاده از تلسکوپ‌های رادیویی – که سیگنال‌های منتشرشده از اجرام آسمانی را جمع‌آوری می‌کنند – پرورش دهد. این برنامه دولتی که امسال بیستمین سالگرد خود را جشن می‌گیرد، ۵ کرسی پژوهشی و بیش از ۱,۳۷۰ بورسیه تحصیلی برای مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکتری و پسادکتری ایجاد کرده است – با هزینه‌ای بالغ بر ۵۰۰ میلیون رَند (معادل ۲۸ میلیون دلار آمریکا).
اکنون پروژه SKA در حال ساخت است که شامل بیش از ۱۰۰,۰۰۰ آنتن درختی شکل در استرالیا و نزدیک به ۲۰۰ آنتن بشقابی در آفریقای جنوبی خواهد بود. آفریقای جنوبی مالک و گرداننده چندین تلسکوپ رادیویی است و امروزه صدها رادیواخترشناس و دانشجو در دانشگاه‌ها و موسسات آفریقایی فعالیت می‌کنند.
تیم کاری‌های نشریه Nature با مقامات و دانشمندانی صحبت کرده که از طریق رصدخانه رادیواخترشناسی آفریقای جنوبی (South African Radio Astronomy Observatory, SARAO) در تقویت ظرفیت‌های رادیواخترشناسی آفریقا تلاش می‌کنند. در آخرین مقاله از مجموعه‌ای کوتاه درباره رشد این رشته در قاره آفریقا، برندا نامومبا (Brenda Namumba) – نخستین زنی که در زامبیا موفق به اخذ دکتری اخترفیزیک شده – درباره نقش شبکه‌های علمی در مسیر شغلی خود سخن می‌گوید.
من تنها در سال ۲۰۰۹ و در مقطع کارشناسی فیزیک با علم نجوم آشنا شدم، زمانی که به طور تصادفی در کنفرانس بین‌المللی علوم فضایی و نجوم دانشگاه زامبیا در لوساکا (Lusaka) شرکت کردم. آنجا اولین بار بود که شنیدم جوانان در مقطع کارشناسی ارشد یا دکتری علوم فضایی و نجوم تحصیل می‌کنند. در آن زمان حتی با هیچ فرد زامبیایی که فوق‌لیسانس فیزیک خوانده باشد نیز ملاقات نکرده بودم.
در این گردهمایی با پژوهشگران باتجربه و دانشجویان تحصیلات تکمیلی گفتگو کردم که درباره پژوهش‌های خود و اهداف آینده‌شان توضیح دادند. ارتباط ما حفظ شد و برخی در تهیه درخواست بورسیه و نوشتن بیانیه شخصی (personal statement) به من کمک کردند.
این کنفرانس باعث شد تصمیم بگیرم تحصیلاتم را ادامه دهم. هنگام تدریس فیزیک و ریاضی در دبیرستان، تقاضاهای متعددی برای بورسیه ارسال کردم. سرانجام در سال ۲۰۱۲ به عنوان دانشجوی ممتاز کارشناسی (undergraduate honours) در برنامه ملی اخترفیزیک و علوم فضایی (National Astrophysics and Space Science Programme, NASSP) دانشگاه کیپ‌تاون (University of Cape Town, UCT) پذیرفته شدم. این برنامه بورسیه که در سال ۲۰۰۳ تاسیس شد، تاکنون به بیش از ۳۰۰ دانشجوی ممتاز کارشناسی و ۱۴۰ دانشجوی کارشناسی ارشد حمایت مالی کرده است.
تنوع در اخترشناسی
این برنامه به من آموخت که اخترشناسان می‌توانند از طول‌موج‌های متنوع طیف الکترومغناطیسی استفاده کنند. در سال ۲۰۱۲، صحبت‌های زیادی درباره اکتشافات علمی هیجان‌انگیز با تلسکوپ SKA مطرح بود؛ سالی که تصمیم گرفته شد این تلسکوپ میان آفریقای جنوبی و استرالیا تقسیم شود. آفریقای جنوبی تلسکوپ رادیویی هفت‌بشقابی KAT-7 را ساخته بود که زیرساخت آزمایشی برای تلسکوپ رادیویی ۶۴ بشقابی می‌رکِت (MeerKAT) محسوب می‌شد – دستگاهی که نهایتاً بخشی از پروژه SKA خواهد شد. من می‌خواستم در خط مقدم پاسخ به پرسش‌های جالبی باشم که این ابزارهای رادیویی امکان بررسی آن‌ها را فراهم می‌کنند.
یک موضوع خاص توجه مرا جلب کرد: حین تحصیل در مقطع ممتاز کارشناسی، درسی درباره اخترشناسی فراکَهکِشانی داشتم که استاد (و بعدتر راهنمای دکتری من) درباره کهکشان‌های کوتوله (dwarf galaxies) صحبت می‌کرد. در آن زمان، این کهکشان‌ها هنوز به تفصیل با تلسکوپ‌های نوری بررسی نشده بودند چرا که کم‌نور و ردیابی‌شان دشوار بود – و وضعیت در محدوده امواج رادیویی بدتر هم بود. اما نسل جدید ابزارها مانند KAT-7 قابلیت بهتری برای بررسی ساختار و ویژگی‌های این کهکشان‌ها جهت درک تکامل کهکشانی داشتند. رصدخانه رادیواخترشناسی آفریقای جنوبی (SARAO) هزینه تحصیلات کارشناسی ارشد من در دانشگاه کوازولو-ناتال (University of KwaZulu-Natal) در دوربان (Durban) در سال ۲۰۱۳، دکتری در دانشگاه UCT در ۲۰۱۵، و اولین دوره پسادکتری‌ام در دانشگاه رودز (Rhodes University) در ماکاندا (Makhanda) طی سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ را تامین کرد.
قدرت شبکه‌ها
SARAO این فرصت طلایی را در اختیارم گذاشت و صرفاً بر پایه صلاحیت‌های آکادمیک من نبود. شرکت در کنفرانس‌های جهانی دیدگاهم را نسبت به روش‌های پژوهش و نحوه ارائه دستاوردهایم گسترش داد. برای مثال، در کنفرانس پژوهشی دانشجویان تحصیلات تکمیلی و پسادکتری SARAO، برگزارکنندگان – شامل کارکنان SARAO و پژوهشگران دانشگاه‌های سراسر آفریقای جنوبی – در ارائه کار و تعامل با همکاران و متخصصان ما را راهنمایی می‌کنند.